آمسکو پیوند صنایع دریایی و نفت 

**آیا سرمایه گذاری برای صنعت کشتی سازی در بخش خصوصی؛ استراتژی درستی بوده است؟

کشتی‌سازی یک مقوله خاص دارد؛ همیشه و در تمام دنیا روال بر این است که  به خاطر خاص بودن این کار، دولت در این بخش سرمایه گذاری می کند به همین دلیل است شرکت‌های کشتی‌سازی که در ایران وجود دارند همه دولتی هستند و اولین کشتی سازی بخش خصوصی کشور بعد از انقلاب به صورت حرفه‌ای شرکت آمسکو است. در واقع چون مارجین سود شرکت‌های کشتی‌سازی کم‌تر است بخش خصوصی رغبتی به سرمایه‌گذاری در آن ندارد.

**با این تحلیل چرا شما به این صنعت ورود کردید؟

ما یک زنجیره‎ زیرمجموعه شرکت کشتی رانی بحرگان هستیم و به این دلیل که مالکیت بیش از 50 فروند شناور را در اخیار داریم مجبور هستیم برای تعمیرات شناورهایمان کشتی‌سازی را احداث کنیم. اما در این مسیر ظرفیت کشتی سازی را آنقدر بالا برده ایم که شناورهای خودمان تنها 15 درصد ظرفیت ما را پر می‎کند و 85 درصد مابقی برای افراد متفرقه و دیگر شرکت‌ها است.

**کمی از ظرفیت‌های آمسکو بگویید؟

در این شرکت سرمایه‌گذاری بسیار زیادی انجام شده؛ شهرک صنایع دریایی آمسکو یک حوضچه خشک با قابلیت تعمیرات حدودا 5 الی 6 شناور را هم زمان دارد که به طول 156 در 42 متر و در عمق 12 متر است و ظرفیت آب اشغال شده در حوضچه نیز 54 هزار متر مکعب است. اما تنها به این اکتفا نکردیم چراکه صنایع کشتی‌سازی 2 ابزار دارد؛ یکی حوضچه خشک و دیگری سینکرولیفت یا دستگاه بالابر کشتی که دستگاه بسیار گران قیمتی است و کشورهای سازنده آن بسیار محدود هستند. آمسکو این دستگاه را نصب کرده و همزمان می‌توانیم 30 فرورند شناور را غیر از حوضچه خشک از زمین بالا برده و تعمیر کنیم که در این کار به صورت مستقیم 80 نفر روی هر شناور مشغول به کار می‌شوند. 

**با این اوصاف شرکت صنایع دریایی آمسکو یک مجموعه چند منظوره محسوب می شود؟

بله مجموعه ما چند منظوره است؛ برای اینکه بتوانیم از ظرفیت منطقه آزاد اروند استفاده ویژه داشته باشیم چند منظوره اش کردیم و بغیر از تعمیرات کشتی، ساخت کشتی را نیز مد‌نظر قرار دادیم و سفارش 8 فروند شناور برای ساخت را گرفتیم و مقوله ساخت شناورهای آلمینویم هم فعال نمودیم. 

**کشتی سازی اولویت شماست اما نفت، گاز و پتروشیمی مهم ترین ظرفیت منطقه، باعث شد آمسکو پیوندی میان این دو ایجاد کند؛ از ساخت سکوهای نفتی در این شرکت بگویید؟

ظرفیت دیگر این شرکت ساخت سکوهای دریایی است و تا به امروز سکوی s1 میدان نفتی سلمان به وزن 1350 تن را ساخته و با همکاری شرکتی به اسم «آسفالت طوس» در سکوی سرچاهی سلمان نصب کرده ایم. در حال حاضر نیز ساخت دو سکوی ابوذر در حال تکمیل است که در آینده نزدیک عملیات آن به اتمام خواهد رسید و وارد مرحله نصب می شوند. در مجموع تنها 3 یا 4 شرکت در ایران وجود دارد که ساخت سکوهای دریایی یا تاپ ساید را انجام می‌دهند که متاسفانه همگی آنها دولتی هستند و تنها شرکت بخش‌خصوصی با ظرفیت بسیار بالا آمسکو است. ما 4 اسکید و کیوال (زیرساخت سکو) را احداث کردیم و بواسطه آن همزمان می‌توانیم 8 سکو را باهم بسازیم که هر سکو نزدیک به 400 نفر را مشغول به کار می‌کند. در شرکت آمسکو راندمان بین هزار پانصد تا 1800 نفر نیروی کار بوده که بنا به شرایطی در حال حاضر نیروهایمان را تقلیل داده ایم ولی بزودی این آمار بالاتر خواهد رفت. اگر همه نیروهای واحدهای زیرمجموعه این شرکت با پیمانکارن را نیز در نظر بگیریم حدود دو هزار نفر می‌شوند که بخشی از آنها در دریا  مشغول به کار هستند.

**تشکیل کمیته نفت، گاز و پتروشیمی در شرکت سرمایه گذاری و توسعه اروند را چطور ارزیابی می کنید؟ آیا اصلا  نیازی به راه‌اندازی چنین بخشی در این سازمان احساس می‌شد؟

قطعا با توجه به ظرفیت‌های عظیم صنایع‌بالادستی و پایین دستی منطقه، خلاء چنین بخشی در سازمان منطقه آزاد اروند حس می شد و نیاز به تشکیلش بود؛ امیدوارم ماحصل این کمیته اتفاقات مثبتی برای رونق در حوزه سرمایه گذاری این حلقه مفقوده باشد. از نفت بی اطلاع نیستم چراکه پروژه‌های مهمی در این حوزه نظیر جابه جایی نفرات مستقر در سکوها و حمل سوخت سکوهای حفاری متریال توسط شناورهای شرکت آمسکو انجام می‌شود. همچنین دارای شرکت حفاری نفتی زیرمجموعه هلدینگ بحرگان به اسم «نفت کاوه» هستیم که شامل3 دکل خشکی حفاری می شود و سایت آن در اهواز  مستقر و در میدان نفتی یاران مشغول به کار است و در تمام ابعاد اکتشافی ، لوله‌گذاری در دریا و کارگزاری در دریا فعالیت می‌کنیم. در واقع ساخت و نصب رشته اصلی ما است. از این جهت ارتباط مجموعه ما با کمیته مذکور می‌تواند اتفاقات مثبتی را برای منطقه رقم بزند.

**با توجه به فعالیت هایی که این شرکت در حوزه‌های نفتی دارد آیا برنامه و یا ایده‌ای برای ورود به واردات کالا در این بخش هم داشته‌اید؟

این منطقه با توجه به همجواری با کشورهای عراق و کویت، بزرگ ترین میدان نفتی دنیا محسوب می شود. قطعا پرداختن به واردات قطعات و کالاهای مورد نیاز شرکت های نفتی با توجه به تنوع خرید ها در وزارت نفت، از دغدغه های این شرکت است؛ در واقع به دنبال تأسیس انبار مجازی واردات هستیم. یک زمان شما انبار فیزیکی تعریف می‌کنید و کالاهایتان را در آن نگهداری می‌کنید که مقرون به صرف نیست چراکه ممکن است کالاهایی 30 سال دپو شوند و فروش نروند اما در انبار مجازی بعد از ثبت سفارش و بستن قرار داد با شرکت متقاضی اقدام به واردات کالای مورد نظر از طریق منطقه آزاد اروند خواهیم کرد و پس از تحویل هزینه را دریافت می‌کنیم.
 
**ارتباطات شما با دیگر کشورها چگونه است؟ آیا با توجه به شرایط تحریم ها و سیاست خارجه این امکان برای شما وجود دارد که مراوده خارجی داشته باشید؟

صد درصد ارتباط داریم؛ تحریم‌ها یک بخش قضیه است برای همین سرمایه‌گذارها احتیاط می‌کنند و یا با واسطه می آیند. هزینه‌های تمام شده ما 30 درصد شرکت های مشابه ما در خارج است سرمایه‌گذار هم به دنبال سود است. در حال مذاکره با کشورهای اروپایی هستیم چراکه کشتی‌سازی برای آنها مقرون به صرفه نیست و در حال حاضر صنعت کشتی‌سازی در اروپا رو به افول است و به دنبال مکان‌های ارزان هستند و اگر سفارش ساخت داشته باشند دو کشور مدنظرشان هست یکی ایران و دیگری ویتنام که ما به آنها گفته ایم تمهیدات لازم را برایتان فراهم می کنیم که در ایران کشتی هایتان را بسازید. همچنین به دلیل جایگاه ما در کشتی‌سازی در شمال خلیج‌فارس این امکان وجود دارد که کشورهای حوزه خلیج را نیز پوشش دهیم.

**نقش این شرکت در ابعاد منطقه خودمان چگونه است؟

این شرکت به شرط همراهی سازمان منطقه آزاد اروند، ظرفیت اشتغالزایی برای 5 هزار نفر نیروی کار را دارد. خوشحالی من این است مدیرعامل فعلی با این صنعت آشناست و همین باعث می‌شود توقع نگاه ویژه‌تری از ایشان نسبت به فعالیت های آمسکو داشته باشیم. خاک این منطقه طلاست نمی‌دانم چرا راه برون رفت از مشکلات را کسی پیدا نمی کند.

**کمی از بندر تجاری و گردشگری شهید سلیمانی بگویید؟ خبر دارم که چندین سال است معلق باقی مانده!

سال 1392 مجوز تأسیس بندر تجاری ـ گردشگری «شهید سلیمانی» در جزیره مینو به وسعت صدهکتار را دریافت کردم.  ابتدا قرار بود جزیره مینو بعنوان پایلوت منطقه آزاد شود، دلایل خوبی هم برای این اتفاق وجود داشت؛ 2500 هکتار وسعت، وجود رودخانه، پل و اینکه به راحتی می‌شد این منطقه را حصارکشی کرد و گیت‌ها را روی دو پل جانمایی کنند. در آن سال ما را مکلف به ساخت این بندر کردند. سال 92 موافقت راه اندازی این بندر را گرفتم هیأت مدیره وقت سازمان منطقه آزاد اروند نیز آن را مصوب کرد و 100 هکتار زمین خریداری کردیم اما متاسفانه با الحاق آبادان و خرمشهر به منطقه آزاد اروند، کاربری جزیره مینو مبدل به سیاحتی، کشاورزی و گردشگری شد و این طرح راکد ماند تا سال 1398 مجددا مدیریت وقت خواست این بندر راه اندازی شود،300 متر از خاکریز دژ برداشته شد دیوار کشی انجام گرفت و قرار بر این شد جاده های دسترسی در دست تعمیر قرار بگیرند که در نهایت طرح معلق ماند تا  امروز که مدیرعامل فعلی سازمان منطقه آزاد اروند مجددا بحث فعال شدن بندر را مطرح کردند.

**اسماعیل امیران در ابعاد ملی هم اثر گذار بوده؛ یکی از مهم ترین اقدامات شما بیمه ناوگان کشتیرانی ایران است در این خصوص خودتان بیشتر بگویید؟

بنده موسس اتحادیه مالکان دریایی ایران هستم. به دلیل عشق به میهن کارهای بزرگی برای کشورم انجام داده ام. سال 2011 بود که بیمه ناوگان کشتیرانی ایران شامل تحریم های ظالمانه قرار گرفت و این به معنی زمین گیر شدن ناوگان نفتی ایران می شد و نفت ما فروش نمی‌رفت و  کشور خسارات غیرقابل جبرانی را متحمل می‌شد؛ چرا که اگر هرکشتی یکی از 13 بیمه موجود در دنیا را نداشته باشد؛ هیچ کشوری اجازه ورود به آن را نمی‌دهد. در آن ایام پر تنش با طرح راه اندازی بیمه ملی به سراغ رئیس جمهور وقت رفتم و پس از استقبال از سوی ایشان موضوع به ستاد تدابیر ویژه و شورای امنیت ملی ارجاع داده شد و بعد از بررسی های کارشناسانه در نهایت با پشتوانه یک میلیارد دلار در بانک مرکزی بیمه P&I کیش تأسیس شد و تا به امروز تمامی ناوگان کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران با این بیمه وارد آبهای بین المللی می شوند و دنیا مجبور به پذیرفتن آن شد.

**کلام آخر؟

اهل خرمشهر هستم و دلسوز این خاک؛ شهری که روزگاری گل سرسبد شهرهای ایران بود امروز مردمانش در سختی به سر می برند و این موضوع مرا رنج می‌دهد چرا که شرایط فعلی حق مردم خرمشهر نیست. معتقدم انسان باید اثرگذار باشد؛ رضای خداوند در خدمت به خلق است. نسبت به مردم مملکت و خصوصا شهرم احساس مسئولیت می‌کنم علیرغم تمام بی‌مهری‌ها و کارشکنی‌ها مسئولیت سنگینی روی دوش من است و امیدوارم در این مسیر انسان‌های نیک سرشت نیز در کنار من قرار بگیرند تا بتوانیم آبادی و خرمی را به منطقه آزاد اروند بازگردانیم. 

**گفتگو از: مینا میرسیوندی، کارشناس خبر سازمان منطقه آزاد اروند