نادیده انگاشتن رمزها و مزیت‌های حلال خوری همواره سببی است برای ترویج و تولید ثروت و درآمدهای حرام و عادی‌سازی روابط حرام.
برخلاف تصور رایج، که سیاستمداران را زمینه‌ساز پیدایش فرصت طلبان اقتصادی می‌داند قرآن کریم حرام خواری و رسمیت داشتن و گسترش روابط حرام و ناشایست اقتصادی حاکم بر جامعه را موجب پیدایش و تحکیم قدرت‌های سیاسی آن جامعه می‌داند، به عبارتی از منظر این کتاب یکتای آسمانی، مال حرام منشاء پیدایش قدرت حرام است و قدرت و قدرتمندان برآمده از ثروت حرام، قادر به وضع و اجرای قوانین مشروع و عدالت گستر نخواهند بود.
تاکید این کتاب بی‌همتای الهی بر پیشگیری از حرام‌خواری و رعایت مرزهای حرام پیشگی و آگاهی بر رموز حلال‌گرایی برای ایجاد و رسیدن به جامعه نابیمار و عدالت مداری است که ترویج فرهنگ، رشد اخلاق و گسترش آگاهی‌های عمومی به وجود آورنده ساختارهای سیاسی و سازنده ارکان اجتماعی آن جامعه باشد.
نادیده انگاشتن رمزها و مزیت‌های حلال خوری همواره سببی است برای ترویج و تولید ثروت و درآمدهای حرام و عادی‌سازی روابط حرام.
قدرت‌های حرام‌خوار که حفظ و گسترش موقعیت، فرصت و منافع شخصی خود را از راه حرام به دست می‌آورند ناگزیر می‌گردند که از کیان حرام‌جو و حرام‌خوارگی خود حراست کنند از این رو نیازمند قوانین غیرمزاحم و مجریان بی‌تفاوت نسبت به منافع عموم هستند و اینان مسئولیت حفظ کیان خویش را به سیاستمداران واضع قانون و مجری عدالت و نهادهای مولد قدرتی می‌سپارند که پیش‌تر جیره‌خوار و برآمده از ثروت این حرامیان شده باشند.
آرامش حرامیان و گسترش سازوکار رانت‌جویی، مزیت افزایی و رونق گرفتن درآمدهای حرامیان در پرتو وجود نهادهای با قدرت بالای سیاسی خواهد بود که قرآن در این‌باره گفته است:
وَلا تَاکُلُوا اَمْوالَکُمْ بَیْنَکُمْ بِالْباطِلِ وَ تُدْلُوا بِها اِلَی الْحُکامِ لِتاْکُلُوا فَریقاً مِنْ اَمْوالِ النَّاسِ بِالْاِثْمِ وَ اَنْتُمْ تَعْلَمُونَر بقره آیه۱۸۸»
یعنی ای مردمان! وقتی حرام‌خواری را پیشه خود کنید مجبور خواهید شد بخشی از درآمد خود را ـ برای همراهی و هماهنگی ـ هزینه حاکمان سیاسی خود کنید و وقتی آنها با ثروت و درآمد آلوده شما ناپاک شدند و شما در پناه آنها امنیت یافتید به تصرف‌های حرام جدید و خوردن گسترده‌تر مال مردم مبادرت خواهید نمود.
این سیر سه‌گانه یعنی؛
۱ـ فروریزی ارزش‌های معنوی حلال‌خواری در ذهن آدمی سبب گرایش و رفتار حرام‌خواری او می‌گردد!
۲ـ برای امنیت یافتن در انجام کار حرام، حرامیان در پی ساخت و تصرف نهادهای قدرت سیاسی می‌روند.
۳ـ و برای بازگرداندن هزینه ساخت حصارهای امنیتی خود توسط حکام، حرامیان ناگزیر به تصرف مجدد اموال مردم و بسط حرام‌خواری می‌شوند.
از سویی دیگر خوردن «مالالناس» مقدمه و زمینه‌ای برای تضییع «حق‌الناس» است که نادیده انگاشتن حقوق معنوی، سیاسی، اجتماعی، علمی، اخلاقی و فرهنگی مردم از مصداق‌های آن است.
رمز این که «مالالناس» در شریعت اسلامی دارای مقام رفیعی است همین است که نادیده انگاشتن و تجاوز به آن زمینه‌ای می‌شود تا دیگر حقوق نامحسوس (غیرمادی) مردم تضییع و نادیده انگاشته شود!
از منظر اندیشگی قرآن در جامعه ناسالم، نهادهای قدرت مولود حمایت‌های اقتصادی حرام‌خوارانند از این روست که شهروندان خداباور در نظام اسلامی همواره باید متوجه و مترصد باشند که نبایست بین صاحبان ثروت‌های حرام و درآمدهای نامشروع با قدرت‌ها و نهادهای سیاسی پیوند و پیوستی وجود داشته باشد چرا که مجالس قدرت، انتخاب‌ها و انتخابات برآمده از ثروت‌های نامشروع، موجد فشار اقتصادی، مردم ستیزی، رانت‌خواری و حرام‌گستری می‌گردند و هرگز جانب مردم و حق‌الناس در آنها رعایت نخواهد شد. قدرت‌های برآمده از ثروت‌های نامشروع همواره خود را وامدار حامیان و خالقان قدرت اجتماعی خود می‌دانند و هرگز تولید و اجرا و نظارت بر قانون را در طریق کامروایی و براساس کامجویی مردمان جستجو نمی‌کنند و شاید یکی از راه‌های کوتاه مدت پیشگیری از ایجاد رابطه بین ثروت حرام و قدرت سیاسی، شفاف‌سازی درآمد ـ هزینه احزاب، گروه‌ها و اشخاصی است که دارای داوطلب کاندیداتوری مجلس و احراز پست‌های سیاسی‌اند. [جامعه‌ای که به حفظ و حراست از نعمت مجلس حلال و دولت حلال و نهادها و سازمان‌های حلال و حلال‌خوار تأکید داشته و از ابتلای به ـ خدای ناکرده ـ بلیّه مجلس حرام و دولت حرام و نظائر آن پروا داشته باشد، باید بکوشد تا منابع مالی و پشتوانه‌های مادی تلاشگران عرصه سیاست و تحزب و انتخابات را رصد کند و سازوکار لازم را برای این منظور فراهم آورد.] والسّلام
محمدعلی زم